در گیربکس های خودکار تعویض یا انتخاب دنده صحیح در شرایط مختلف برعهده یک نرم افزار گذاشته شده و راننده نقشی در این کار ندارد
.
در گیربکس های نیمه خودکار تعویض دنده توسط راننده معمولا تحت نظارت بوده و در صورت اشتباه وی، دنده صحیح به صورت خودکار انتخاب می شود. در این نوع از گیربکس ها دنده ها معمولا به ترتیب کم و زیاد می شوند
.
در گیربکس های کاملا دستی این راننده است که تمام و کمال کنترل گیربکس و انتخاب دنده ها را بر عهده دارد و برخلاف نمونه های سکوئنشال می تواند بدون رعایت ترتیب، دنده ها را تعویض کند
.
اگر بخواهیم بدون رعایت ترتیب از یک دنده سنگین به دنده های سبک تر برویم، چنانچه در لحظه تعویض دور موتور بالا باشد، به دلیل عدم همخوانی سرعت چرخ ها و دور موتور، هنگام درگیر شدن کلاچ به خودرو ضربه وارد می شود. این اتفاق ساییدگی خفیف صفحه کلاچ را به دنبال داشته و در بلند مدت می تواند عمر این قطعه را کاهش دهد
.
در حالت برعکس یعنی تعویض از دنده سبک به دنده سنگین نیز این مساله صادق بوده و در صورتی که دنده انتخابی با دور موتور و سرعت خودرو هماهنگی نداشته باشد، فشار زیادی به سیستم انتقال قدرت وارد شده و حتی ممکن است در برخی موارد شدید چرخ ها قفل شده و خودرو از حالت تعادل خارج شود
.
شروع حرکت با دنده ۲ هم یکی دیگر از عواملی است که سبب استهلاک بیشتر صفحه کلاچ و فشار زیاد به خودرو می شود. در حالت کلی همواره باید بین سرعت خودرو، دور موتور و دنده انتخاب شده تناسب وجود داشته باشد
.
اگر یکی از این فاکتورها رعایت نشود، نوعی ناهماهنگی ایجاد شده و موتور یا سیستم انتقال قدرت تحت فشار قرار خواهد گرفت
.
به صورت کلی تعویض دنده بدون رعایت ترتیب، احتمال فرسایش صفحه کلاچ را افزایش می دهد و می تواند باعث تحمیل فشار مضاعف به سیستم انتقال قدرت و حتی موتور شود
.
بنابراین بهتر است همیشه با رعایت ترتیب و بر اساس سرعت و دور موتور مناسب ترین دنده انتخاب شود.